Bunny PookPick 08
คำเตือนก่อนอ่าน
เพราะเป็นเรื่องใสๆ+น่ารักจนใจเจ็บ
เพราะฉะนั้นพอถึงฉากอย่างว่าก็จะบรรยายความติดเรทให้น้อยที่สุด
เป็นคนแต่งฉากคัทไม่เก่ง เลยบางตอนอาจจะตงิดใจบ้างต้องขออภัยเป็นอย่างสูง
และสุดท้ายคือทุกเรื่องที่เนเน่คนนี้แต่งล้วนหักมุมบางมุมเพิ่มความว้าวซ่านนะคะ
หากอ่านคำเตือนครบทุกตัวอักษรแล้ว เลื่อนลงด้านล่างเลยจ้า
Bunny EP.08
*ยังไม่ได้แก้คำผิด
“ว่าไง
รีบๆลงโทษเร็วเข้าสิ~”
น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยกระซิบข้างหูพ่อหมาป่าตัวโต
ในขณะที่สะโพกขยับขึ้นลงด้วยจังหวะที่หนักหน่วงมากขึ้นจนรับรู้ได้ถึงส่วนอ่อนไหวที่มันกำลังแข็งตัวชนกับก้นของจีมิน
ทำเอาคนได้รับอดจะเม้มปากเพื่อกลั้นเสียงครางของตัวเองไม่ได้
แม้จะรู้ว่านั่นคือขนาดที่จีมินเคยชินกับมันมานับไม่ถ้วน
ทว่ามันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียวจนอยากได้มากกว่านี้
“อ๊ะ!” เสียงครางดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อสัมผัสเจ็บแปลบตรงลูกพีชทั้งสอง
ก่อนจะเลื่อนสายตามองต่ำลงก็พบกับมือหนาที่กำลังบีบขยำอย่างเต็มไม้เต็มมือ ยิ่งน้ำหนักที่เพิ่มมากขึ้น
ลมหายใจก็ยิ่งติดตัด โดยเฉพาะก้านนิ้วเรียวกำลังสอดเข้าไปในกางเกงนักศึกษา
“จะ...อึก...”
“อ่า” ใบหน้าของจีมินร้อนวูบวาบยามได้ยินเสียงครางของแฟนเด็ก
ดังอยู่ข้างหู มันเหมือนกับว่าตัวเขากำลังโดนอีกฝ่ายเอาคืนหลังจากที่แกล้งให้เจ้าตัวหลุดจำศีลจากการเป็นกระต่ายปุ๊กปิ๊กจอมเด๋อ
ความลับที่มีเพียงแค่จีมินเท่านั้นที่รู้ถึงตัวตนอีกด้านของแฟนเด็กว่ามันตรงกันข้ามกับไอ้ปุ๊กปิ๊กของเขามากขนาดไหน
ราวกับว่าทั้งสองนั้นอยู่คนล่ะโลก คนละขั้ว เป็นเหมือนบุคลิกหนึ่งที่จะแสดงตัวก็ต่อเมื่อโดนเขาเย้าแหย่ให้จนมุมหรือมีความรู้สึกหงุดหงิดเวลาอยากลงโทษเขาที่หาเรื่องทำให้ตัวเองบาดเจ็บ
เกริ่นมาขนาดนี้คงเอะใจแล้วบ้างใช่ไหมล่ะ??
“คนสวยบาดเจ็บอีกแล้วสินะ~~~”
ประโยคทะเล้นที่ไม่ได้ยินมาเกือบสัปดาห์เอ่ยทักทายคนบนตักที่กระสับกระส่ายกับสัมผัสหนักหน่วงที่ชายหนุ่มมอบให้
ปลายนิ้วแกล้งสอดใส่เข้าไปยังช่องทางด้านหลังก่อนจะหมุนควงและจงใจใช้ปลายเล็บกรีดลงบนผนังอ่อนนุ่ม
ทำคนผู้เป็นเจ้าของกระตุกเกร็งตอดรัดนิ้วของเขาจนแน่นไปหมด
“จะ...เจเค...”
“หืม~” เจ้าของชื่อขานรับเสียงหวาน
ในขณะที่นิ้วทั้งสามกำลังขยับเข้าออกด้วยจังหวะช้าๆก่อนจะเปลี่ยนเป็นเร็วขึ้นจนแม้แต่คนได้รับก็ไม่สามารถกลั้นเสียงครางของตัวเองได้อีกต่อไป
“อะ...อ๊ะ...อ๊าาาาาาา” เสียงครางก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นพร้อมกับร่างเพรียวที่บิดเร้าอยู่บนตัก
กระตุกเกร็งบางครั้งที่ปลายนิ้วทั้งสามชนเข้ากับจุดอ่อนที่อยู่ด้านในสุด
กางเกงนักศึกษาที่ถูกปลดกระดุมและล่นให้มันอยู่ต่ำลงมาจากมืออีกข้างที่ยังคงขยับเข้าออกไม่มีหยุด
ดวงตาคมกริบดั่งหมาป่าร้ายจ้องมองใบหน้างามที่มีสีแดงระรื่น
ส่วนดวงตาที่มักเชิดขึ้นอย่างหยิ่งผยองมันกลับหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยอารมณ์ที่พร้อมถูกเติมเต็ม
“อ๊าาาาาาาา”
เมื่อถึงจุดสุดยอด
น้ำรักสีขาวดั่งน้ำนมก็พุ่งทะลักออกมาเปื้อนชุดนักศึกษาและกางเกงของคนด้านล่างจนรับรู้ถึงความเปียกชุ่มตรงบริเวณหน้าท้อง
แถมบางส่วนก็กระเด็นมาไกลจนถึงมุมปากหยักที่ถูกลิ้นร้อนเลียคราบน้ำรักและกลืนลงคอเป็นที่เรียบร้อย
“เจเค~”
“ว่าไงคนสวย” มือหนาลูบไล้โครงหน้าของคนรักที่ไม่ว่าจะเป็นตัวเขาที่เป็นด้านตรงข้ามกับอีกตัวตนที่มักเต็มไปด้วยความสดใสเหมือนเด็กน้อย
แต่ไม่ว่าจะเป็นด้านไหนสิ่งเดียวที่ทั้งสองรวมเป็นหนึ่งก็มีเพียงแค่เรื่องเดียว
พวกเขารักปาร์ค จีมินมากกว่าสิ่งใด
ใช่แล้วล่ะ...จอน จองกุกที่รู้จักในฉายาไอ้ปุ๊กปิ๊ก
คุณชายจอมเด๋อหรือฉายาต่างๆที่แสดงถึงความน่ารัก น่าเอ็นดูเหมือนเด็กน้อยกับจอน
จองกุกที่กำลังปลดซิบกางเกงนักศึกษาของตัวเองออกอยู่นั้น
มันคนละคนกันยังไงล่ะ
แน่นอนว่าไอ้ปุ๊กปิ๊กสุดเด๋อด๋านั่นรู้ คนรักของเขาก็รู้
แต่คนอื่นๆหรือแม้แต่ครอบครัวของเขานั้น
ไม่รู้เรื่องที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเป็นคนสองบุคลิกที่มันพิเศษที่ต่างฝ่ายต่างรับรู้ถึงกันและกัน
แถมบางครั้งก็ตีกันในความฝันว่าใครคู่ควรกับจีมินมากที่สุด
หึ!
ถ้าเป็นเรื่องความน่ารักหรือออดอ้อนด้วยดวงตากลมแป๋วนั่น จอน จองกุกเป็นฝ่ายชนะขาดลอย
แต่ถ้าเรื่องลีลาบนเตียงกับความร้อนแรงที่ตอบสนองต่อคนรักแบบถึงพริกถึงขิงนั้นต้องเป็นจอน
เจเคคนนี้อยู่แล้ว
ไอ้ปุ๊กปิ๊กจอมเด๋อด๋าและอ่อนด๋อยในเรื่องอย่างว่าไม่มีทางชนะเขาได้หรอก!!!
พวกคุณคงคิดว่าฟิคเรื่องนี้มันน่ารักสดใสจนใจเจ็บแฝงไปด้วยฉากแซ่บๆในบางตอน
แถมอาจจะจบเร็วกว่าทุกเรื่องมันจะไม่มีการหักมุมเกิดขึ้นงั้นเหรอ??
มันต้องมีสักเรื่องนั่นแหล่ะยกตัวอย่างบุคลิกอีกด้านหนึ่งของจอน
จองกุกแฟนเด็กจอมปุ๊กปิ๊กของปาร์ค จีมินยังไงล่ะ
“นี่คนสวย~~” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยเรียกคนบนตักที่จู่ๆก็กลายเป็นคนคุมเกมแทน
ไหนจะท่าทางเตรียมพร้อมที่จะจับเจ้าลูกชายของเขาสอดเข้าไปในตัวนั่นอีก
ยังใจร้อนไม่เปลี่ยนเลยนะ และแน่นอนว่าตัวเขาก็ปล่อยให้อีกคนทำตามใจชอบเสียด้วย
“อ๊าาาาาา”
จีมินกรีดร้องสุดเสียงยามที่สิ่งใหญ่โตกำลังดันเข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขาอย่างช้าๆ
ก่อนที่สะโพกมนจะกดลงจนสุดพร้อมกับความรู้สึกบางอย่างที่นำพาให้อารมณ์ความต้องการพุ่งสูงจนไม่สามารถหยุดได้อีกต่อไป
สวบ! สวบ! สวบ!
ไม่จำเป็นต้องรอให้ร่างกายปรับตัวกับความใหญ่โตและแข็งแรงที่ค้างอยู่ในตัว
จีมินก็จัดการยกสะโพกขึ้นก่อนจะกดลงด้านล่างจนสุดแรง ทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าพร้อมกับจังหวะที่เริ่มหนักหน่วงและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
จนตอนนี้กลุ่มผมสีแดงเพลิงอันสะดุดตากลับเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่ไหลออกมาตามร่างกาย
ทางด้านคนที่ยอมอยู่เฉยๆให้แฟนตัวเล็กเล่นสนุกอยู่คนเดียว
ก็ทำเพียงแค่ยกแขนขึ้นมาหนุนตรงคอ
จ้องมองสีหน้าบิดเบี้ยวระคนสุขสมกับการขย่มลงบนตัวเขาจนได้ยินเสียงน่าอายไปทั่วห้อง
ไหนจะเสียงเนื้อกระทบกับเนื้อที่ตอนนี้ไม่ต้องก้มลงไปดูก็คงจะแดงแจ๋กันทั้งคู่แล้วแหงมๆ
“หือ?”
คิ้วเรียวเลิกขึ้นเล็กน้อย
เมื่อกระดุมเสื้อนักศึกษาถูกปลดออกอย่างรวดเร็ว
เผยให้เห็นแผงอกกำยำกับลอนหน้าท้องอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามอุดมสมบูรณ์
จนไม่อยากเชื่อว่าสมบัติของคณะวิจิตรศิลป์และเป็นลูกรักของเหล่าพี่ๆ เพื่อนๆ
ที่พากันโอ๋ประหนึ่งน้อนตัวน้อยๆ ด้านในจะซ่อนบอดี้สุดเซ็กซี่เอาไว้กันล่ะ
หากใครได้เห็นเป็นต้องหลงและไม่คิดจะปล่อยให้ความเพอร์เฟคในทุกๆด้านไปให้คนอื่นเด็ดขาด
และปาร์ค จีมินก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน
“อ่า”
สัมผัสเจ็บจิ๊ดบริเวณลำคอเรียกเสียงครางต่ำจากคนด้านล่าง
ดวงตาคู่คมเปรยมองกลุ่มผมสีแดงที่กำลังขยับไปมา แถมมีบางส่วนคลอเคลียอยู่ตรงใบหน้าหล่อเหลาทำเอารู้สึกจั๊กจี้ขึ้นมาไม่ได้ มิหนำซ้ำการที่อีกคนแสดงความเป็นเจ้าของบริเวณลำคอและกำลังเลื่อนต่ำมาตรงแผงอกกำยำ
รวมถึงทุกส่วนบนร่างกายที่มันอยู่ใต้ร่มผ้ากลายเป็นสีแดงเข้มดั่งกุหลาบสีเลือด
ชนิดที่หาผิวขาวเนียนฉบับลูกคุณหนูไม่เจอแม้แต่ตารางเดียว
หมับ!!
“ขี้หวงจังนะ”
มือหนาคว้าหมับที่เอวคอด
บีบขยำมันเต็มสองกำมือก่อนที่ร่างสมส่วนจะเป็นฝ่ายควบคุมเกมในแมตช์สุดท้าย
ด้วยการผลักอีกฝ่ายล้มบนโซฟา จับร่างเพรียวให้โก้งโค้งและตามมาด้วยคนด้านหลังที่กำลังกระแทกใส่ช่องทางด้านหลังอย่างรุนแรง
“อ๊าาาาาา”
จีมินกรีดร้องลั่น ลมหายใจติดขัดเป็นช่วงๆ
โดยเฉพาะเวลาที่ส่วนนั้นกำลังชนเข้ากับจุดกระสันแถมมันยังเข้ามาลึกเรื่อยๆ
จนแม้แต่คนที่ชื่นชอบความร้องแรงจากตัวตนอีกด้านก็ไม่อาจรับมือได้
ยิ่งใกล้ถึงจุดหมายปลายทางมากเท่าไหร่ ช่องทางรักก็ยิ่งบีบรัดมากยิ่งขึ้นจนเจเคไม่สามารถดันทุรังเข้าไปได้เหมือนตอนแรก
“จะ..อึก...ถึง...”
“อ่า...รู้แล้ว”
สะโพกแกร่งขยับถี่รัวยิ่งกว่าปืนกลที่ยิงอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่จะหยุดนิ่งพร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นฉีกใส่ช่องทางรักของจีมินเต็มแรงและอัดแน่นกันอยู่ข้างใน
เช่นเดียวกับคนตัวเล็กที่พอถึงจุดหมายก็กระตุกปลดปล่อยความอึดอัดทั้งหมดลงบนโซฟาเนื้อดี
แถมมีบางส่วนกระเด็นไปโดนพรมราคาเหยียบแสนอีกด้วย
เวรแล้วไหมล่ะ!!!
อย่าลืมกลับไปอ่านต่อที่หน้าหลักของครึ่งหลังด้วยนะ
ทำไมมันมืดไปหมดเลยค้าาาาา
ตอบลบอ่านไม่ได้เช่นกันค่ะ
ตอบลบแซ่บลืมเลยค่ะ
ตอบลบ