King Alpha K.3 CHAPTER 17
*ยังไม่ได้แก้คำผิด
แควก!!!
ราวกับเหตุการณ์เดจาวู เมื่อเสื้อเชิ้ตตัวแกร่งถูกฝ่ามือหนาฉีกทิ้งอีกแล้วก็ให้ใบหน้างดงามที่เต็มไปด้วยความต้องการถลึงตาใส่ไม่ได้
แต่มีหรือทำลายเสื้อของเขาจะสะทกสะท้าน
แถมยังลงมือขยี้ยอดอกสีชมพูจนร่างเพรียวที่เป็นฝ่ายผลักอัลฟ่าหนุ่มชิดกำแพงถึงกับเข่าอ่อนแทบจะละลายเป็นขี้ผึ้งอยู่รอมร่อ
ทำไมคุณเสือถึงได้ร้อนแรงกว่าเมื่อครั้งที่แล้วกันล่ะ
“อ๊าาาาาา”
เสียงหวานครางลั่นยามที่ฟันคมกำลังกัดยอดอกจนมันบวมช้ำอย่างน่ากลัว
ฝ่ามือหนาที่ว่างก็จัดการบีบสะโพกจนขึ้นรอยนิ้วทั้งห้า ก่อนที่ปลายนิ้วจะลากลงมายังขอบกางเกงสกินนี่สีดำที่มันรัดซะเห็นสัดส่วนทั้งหมดของโอเมก้าตรงหน้าอย่างน่าหมั่นไส้
ยิ่งวีกำลังนึกถึงสายตาโลมเลียของพวกอัลฟ่าปลายแถวที่จ้องมองเรือนร่างเย้ายวนอย่างหื่นกระหาย
มันยิ่งทำให้คิงส์อัลฟ่าหงุดหงิดจนออกแรงบีบสะโพกมากขึ้น
พร้อมกับคมเขี้ยวที่ฝังเนื้อตรงไหล่จนรับรู้ถึงรสชาติของเลือดและพบว่ามันอร่อยกว่าที่วีจินตนาการเอาไว้
จอน เจเคเคยบอกเอาไว้ว่าเลือดของคู่แห่งโชคชะตามันก็เหมือนกับอาหารชั้นยอดที่มันอร่อยซะจนไม่อยากหยุดลิ้มรสมัน
และเพราะมันอร่อยเกินไปนั่นแหล่ะถึงได้มีข่าวว่าอัลฟ่ากลืนกินคู่แห่งโชคชะตาของตัวเอง
ราวกับสัตว์ร้ายที่หิวโซจนไม่สนว่าโอเมก้าตรงหน้าคือคนรักที่จะใช้ชีวิตไปจนสิ้นอายุขัย
เพราะแบบนั้นเลยมีโอเมก้าบางคนที่ไม่ต้องการให้เลือดตัวเองไหลออกมามอมเมาคนรักให้กลายเป็นปีศาจร้ายตามเรื่องเล่าต่อๆกันมา
แต่คงยกเว้นจอน เจเอ็มเอาไว้สักคนล่ะกัน
“อ๊าาาาา”
เสียงหวานครางอย่างสุขสมยามที่เนื้อของตนกำลังถูกคมเคี้ยวของคิงส์อัลฟ่าฝังอยู่
เลือดสีแดงบางส่วนที่ไม่ได้ถูกลิ้นร้อยตวัดกลืนมันเข้าไปในลำคอ
กำลังไหลอาบผิวขาวเนียนที่มีบางจุดเกิดเป็นรอยปื้นเพราะถูกเศษเสื้อผ้าบาดตอนที่วีกระชากมันออก
ดวงตาสีเพทายมองภาพตรงหน้าอย่างหลงใหลยามที่ผิวขาวเนียนกำลังถูกชโลมไปด้วยเลือดสีแดง
หัวใจมันยิ่งเต้นแรงพร้อมกับลมหายใจที่ติดขัดจากอาการตื่นเต้นตามสัญชาตญาณของอัลฟ่าที่พยายามแหกกรงออกมาอย่างบ้าคลั่ง
งดงามเหมือนศิลปะชั้นยอด
“ซี๊ดดดดด”
ชื่นชมได้ไม่เท่าไหร่ก็เป็นอันต้องห่อปากส่งเสียงออกมาเพราะความเจ็บแสบตรงไหล่ข้างซ้ายที่ถูกเจ้าของความงดงามกัดเสียเต็มรัก
แน่นอนว่าเลือดของคิงส์อัลฟ่าที่ไม่เคยหลั่งออกมาเลยตั้งแต่รับตำแหน่ง
บัดนี้กลับไหลออกมาแข่งกับบาดแผลของคนตรงหน้า
รอยยิ้มแสยะกับดวงตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นนั่น มันช่างเหมือกันจนนึกว่าพระเจ้าได้สร้างเราสองคนให้มาคู่กันเสียอย่างนั้น
ร่างกายที่เริ่มจะไม่เหลือเสื้อผ้าเอาไว้ปกปิดจุดสำคัญอีกต่อไป
โดยเฉพาะกับเจเอ็มที่แทบจะเปลือยเปล่าเหลือเพียงแค่เศษซากของเสื้อบางส่วนที่ยังคงอยู่บนเรือนร่างเท่านั้น
ต่างกับวีที่ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลืออยู่แค่กางเกงที่กำลังปลดตระขอเผยให้เห็นส่วนนูนพองที่ขยายใหญ่ขึ้นอย่างน่าหวาด
แต่ในสายตาของเจเอ็มมันพอซะจนอยากจะให้มันเข้ามาในร่างกายเสียเดี๋ยวนี้
ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งส่วนนั้นของคุณเสือก็ยังน่าตื่นเต้นไม่แปรเปลี่ยน
“อ๊ะ!!” ร่างเพรียวสะดุ้งเล็กน้อย
เมื่อข้างในร่างกายกำลังถูกรุกล้ำด้วยก้านนิ้วทั้งสามของชายหนุ่มตรงหน้า
ก่อนที่ใบหน้างดงามจะแปรเปลี่ยนเป็นความบิดเบี้ยวที่สิ่งที่แช่ค้างอยู่ข้างในกำลังขยับเข้าออกด้วยจังหวะที่รุนแรงตั้งแต่ครั้งแรก
“อ๊ะ...อ๊า...อ๊าาาาาา” ขาทั้งสองข้างที่พยายามทรงตัวให้มั่นคงกำลังสั่นเกร็งไปมาเหมือนคนไร้กระดูกคอยควบคุม
มือทั้งสองโอบกอดลำคอแกร่งของวีเอาไว้แน่น
ก่อนที่สะโพกมนจะถูกยกขึ้นให้ขาทั้งสองเกี่ยวกับเอาสอบเอาไว้และจัดการผลิกร่างเพรียวไปชิดกับกำแพงแทน
ตึง!!!
ความเจ็บแปร๊บตรงแผ่นหลังไม่สามารถทำให้เจเอ็มรู้สึกถึงมันได้
รอยยิ้มที่ฉีกกว้างขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับใบหน้าที่เชิดขึ้นอย่างสุขสมกับสัมผัสที่ได้รับจากคิงส์อัลฟ่าตรงหน้า
สะโพกเริ่มสวนเข้าหานิ้วทั้งสามในจังหวะหนักหน่วงและรวดเร็วจนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
เสียงหวานครางระงมเมื่อปลายนิ้วของอีกฝ่ายดันไปชนเข้ากับจุดสุดยอดของเจ้าตัวอย่างจัง
“อ๊าาา...แรงอีก....แรงอีกเซ่!!!”
เจเอ็มกรีดร้องสุดร้องพร้อมกับประโยคคำสั่งที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด
ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสีครางอีกครั้งเพราะเจ้าของความรุนแรงที่ถูกบังคับนั้นกำลังทำตามความต้องการของคุณหนูเล็กอย่างถึงใจ
“อยากให้รุนแรงมากกว่านี่ใช่ไหมคนสวย~~” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหู
นิ้วทั้งสามที่พุ่งทะลวงจนสุดความยาวกลับค่อยๆถอยออกมาอย่างช้าๆก่อนจะหยุดนิ่งจนปากทางรัก
นิ้วนางกับนิ้วกลางถูกถอนออกจากเรือนร่างเย้ายวน
เหลือไว้เพียงแค่นิ้วชี้ข้างขวาก่อนจะตามมาด้วยนิ้วชี้ข้างซ้ายที่กำลังสอดเข้าไปและแกวกช่องทางรักที่ตอดรัดนิ้วของเขาออกให้กว้างขึ้นเรื่อยๆ
ร่างกายช่วงบนพยายามเบียดคนตัวเล็กให้แนบชิดไปกับกำแพง
“จับมันแล้วแทรกเข้าไปในกายซะ” พร้อมกับเสียงคำรามที่เอ่ยสั่งให้เจเอ็มที่ถูกความใคร่ครอบงำอย่างสมบูรณ์คว้าแก่นกายที่ตื่นตัวเต็มที่เข้าไปจ่ออยู่ตรงทางเข้าก่อนที่วีจะออกแรงดันมันเข้าไปจนสุดลำ
“อ๊าาาาาาาาาาาาา”
เรือนร่างบอบบางแอ่นตัวจนสุดพร้อมกับเสียงครางที่แสดงถึงความพอใจดังลั่นห้อง
ดวงตาเรียววาวเยิ้มไปด้วยกามอารมณ์เมื่อความเจ็บปวดกำลังตบตีกับความพอใจจนแยกไม่ออกว่าเจ้าตัวกำลังอยู่ในสภาวะอารมณ์ไหนกันแน่
และวีเองก็ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายคุ้นชินกับแก่นกายของเขา เอวสอบกระแทกเข้าใส่อีกคนด้วยจังหวะรุนแรงทันที
ไร้ซึ่งความอ่อนโยนหรือทะนุถนอมคู่แห่งโชคชะตาตัวเองเหมือนกับที่เขาเคยนอนกับอดีตคนรักอย่างซองอินนั้นมันอ่อนหวานและเต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายจนอยากจะล้มเลิกกลางคันอยู่หลายครั้ง
ก็บอกแล้วว่าคิม
วีเป็นผู้ชายที่ชอบความรุนแรงมากกว่าอ่อนโยนจนชวนน่าสะอิดสะเอียน
และเพราะคิดว่าฮัน
ซองอินคงเป็นผู้หญิงบอบบางที่ไม่เหมาะกับบทรักรุนแรงเลยต้องฝืนใจทำแบบอ่อนโยนให้อีกฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้
แต่ถ้ารู้ว่าอดีตคนรักเป็นคนแบบนี้ เขาคงไม่มีทางทำในสิ่งที่ตัวเองหงุดหงิดแน่นอน
แก่นกายที่ยังคงขยับเข้าออกด้วยจังหวะไม่มีตกและอาจจะรุนแรงมากขึ้น
เมื่อนิ้วที่แหวกช่องทางรักของโอเมก้าจอมหยิ่งที่กำลังเป็นเด็กดีใช้สะโพกสวนกลับมาอย่างสู้ไม่ถอย
จนวีอดจะมอบรางวัลเด็กดีโดยการออกแรงแยกช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็กให้ขยายมากขึ้นเรื่อยๆ
พร้อมกับสัมผัสเหนียวหนืดของเลือดที่ไหลออกมาเปื้อนตามนิ้วของเขา
อ่า...ดูเหมือนจะถึงลิมิตแค่นี้สินะ
ขืนฉีกออกมากกว่านี้คนที่ลำบากจะเป็นยัยตัวแสบของเขาน่ะสิ
นิ้วทั้งสองถูกถอนออกมาก่อนจะเปลี่ยนเป็นการจับร่างเพรียวหันหลังเข้าหากำแพง
คว้าเอวเล็กเอาไว้ให้มั่นก่อนที่จะเด้งสะโพกเข้าใส่ช่องทางรักด้วยจังหวะที่รุนแรงกว่าเดิม
จนร่างของเจเอ็มสั่นคลอนไปตามการชักนำของคนด้านหลัง
“อ๊ะๆๆ....อึก....อ๊าาาา”
นาทีนี้หัวสมองมันขาวโพลนไร้ซึ่งความคิดเข้ามาแทรกแซง
เจเอ็มที่หลงลืมไปแล้วว่าตัวเองนั้นเกลียดชังคนด้านหลังมากขนาดไหน
แต่เพราะความดิบเถื่อนที่อีกฝ่ายมอบให้มันดันเป็นสิ่งที่เขาปรารถนากับเซ็กส์รุนแรงมาตลอด
ต่อให้คนด้านหลังจะเป็นผู้ชายที่เขาเกลียดชังมากแค่ไหนยกเว้นแค่เรื่องนี้เท่านั้นที่เจเอ็มชื่นชอบในตัวของคิม
วีที่สุด
ความดุดันเหมือนเสือต่อให้โดนกี่ครั้งก็ไม่เคยพอหรอกนะ
“มัน...อึก...ม...แล้ว”
เมื่อรู้ว่าตัวเองใกล้ถึงจุดหมาย เสียงหวานก็เร่งเร้าให้อีกคนซอยสะโพกเร็วขึ้นและวีเองก็ใกล้จะเสร็จพร้อมกับคนตัวเล็ก
ริมฝีปากหยักดูดเลือดที่ไหลตามหัวไหล่ของคนตัวเล็กเข้ามาไว้ในปาก กายหนาสมส่วนโน้มต่ำลงไปทาบทับอยู่บนแผ่นหลังบาง
ฝ่ามือหนาคว้าคางของอีกฝ่ายและออกแรงบีบให้กลีบปากบวมเปล่งนั้นอ้าออก ก่อนจะประกบลงไปพร้อมกับรสชาติของเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในโพรงปากจนส่งกลิ่นคาวคละคลุ้งไปทั่ว
“อื้อ~~~~~~~”
ร่างกายกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักเปื้อนกำแพงเป็นทางยาว
ก่อนที่จะตามมาด้วยความอุ่นร้อนที่ถูกอัดฉีดจนเต็ม ทำเอามวลท้องขึ้นมาไม่ได้พอก้มต่ำลงไปก็ถึงกับขมวดคิ้วเมื่อเห็นท้องน้อยกำลังบวมขึ้นเพราะน้ำรักที่ขังเอาไว้ในตัวมากเกินไป
หวังว่าคงไม่ท้องหรอกนะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น