King K.3 CHAPTER 13
*ยังไม่ได้แก้คำผิด*
เพียงเท่านั้นริมฝีปากของทั้งสองก็ประกบเข้าหากันอีกครั้ง
ความร้อนแรงที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้แก่กันและกันราวกับว่าทั้งคู่คือไวน์เลิศรสที่ดื่มด่ำไม่รู้จักพอ
ลิ้นทั้งสองต่างพันเกี่ยวดั่งเกลียวคลื่นที่โหมซัดเข้าใส่จนน้ำหวานสีใสต่างไหลย้อยตามปลายคางพร้อมกับเสียงน่าอายที่ดังลั่นไปทั่วห้องนอนแห่งนี้
ร่างกายที่ร้อนรุ่มเพราะถูกพิษที่มีฤทธิ์คล้ายกับยาปลุกกลับสั่นสะท้านยามที่ปลายนิ้วเรียวของคนด้านบนกำลังลากไล้ผ่านผิวขาวเนียนตั้งแต่ลำคอมายันหน้าอกที่มีมัดกล้ามประดับไว้เพื่อเสน่ห์ความดึงดูดของคุณหนูเล็กเพื่อหลอกล่อเหล่าเหยื่อผู้น่ารักให้ตกหลุมพรางที่ถูกวางเอาไว้
แควก!!!
เสื้อเชิ้ตที่ปกปิดผิวขาวเนียนถูกฉีกกระชากออกจนไม่เหลือเนื้อผ้าราคาแพงเอาไว้ให้คนที่ชื่นชอบแฟชั่นสวมใส่เป็นครั้งที่สอง
และเพราะแรงกระชากที่คิม
วีไม่คิดจะยั้งมือจนมีบางส่วนสร้างบาดแผลตามผิวเนียนเหมือนผิวของทารกเป็นรอยแดงและบางจุดมีเลือดซึมออกมา
สร้างความแสบให้กับเจ้าของร่างจนอดจะชักสีหน้าใส่ไม่ได้
ไอ้คนไร้ความอ่อนโยน!!!
แม้อยากจะทึ้งหัวอีกคนมากขนาดไหน
แต่ฤทธิ์ของยาที่ถูกป้ายตามร่างกายมันยังไม่หายไปซะทีนี่น่ะสิ
เลยได้แต่นอนเป็นตุ๊กตาส่งจิตอาฆาตใส่คนที่สร้างรอยรักบนร่างกายของเขาอย่างสนุกสนานอยู่แบบนี้
“อึก!”
เสียงหวานครางออกมาอย่าลืมตัวเมื่อถูกกระตุ้นตรงช่วงล่าง
ดวงตาเรียวพยายามเหลือบมองส่วนนั้นที่กำลังถูกบีบคลึงอย่างรุนแรงจนทั้งมันปวดและทั้งรู้สึกดีในเวลาเดียว
ก่อนที่ความวาบหวิวตรงช่วงนี้จะเกิดขึ้นยามที่ซิปกางเกงถูกรูดลงพร้อมกับแก่นกายที่บวมเปล่งจากอารมณ์ที่ถูกปลุกและฤทธิ์ยา
มือหนาควักเจ้าสิ่งน่าเอ็นดูออกมาก่อนจะลงมือขยับรูดขึ้นรูดลง
และไม่ลืมที่จะลงมือกลั่นแกล้งด้วยการใช้เล็บจิกลงบนส่วนหัวก่อนจะข่วนไปตามความยาวของแก่นกาย
ทำเอาคนที่นอนเป็นตุ๊กตาอยู่ใต้ร่างถลึงตาใส่อย่างไม่พอใจที่ถูกปลุกปั่นอารมณ์ให้สูงขึ้นไปอีก
“อ๊ะ...อ๊า...” แก่นกายที่ถูกทรมานโดยคนบนร่างกลับเพิ่มความรุนแรงเรื่อยๆจนร่างที่ยังคงชาจากฤทธิ์ยาไถลไปกับพื้นเตียง
ความอึดอัดที่จุกอยู่ตรงส่วนนั้นมันอยากจะปลดปล่อยออกมาเสียแทบบ้า
ทว่าอีกฝ่ายไม่ยินยอมให้เจเอ็มขึ้นไปแตะขอบสวรรค์นี่น่ะสิ
ดวงตาคมกริบมองเรือนร่างเย้ายวนของโอเมก้าที่นอนหอบหายใจทรมานกับการถูกห้ามไม่ให้ปลดปล่อยหยาดน้ำนมชวนน่าลิ้มลอง
เพียงเพราะถูกฝ่ามือของเขากดส่วนหัวเอาไว้
ยอดอกสีชมพูเหมือนลูกเชอรี่มันช่างล่อตาล่อใจ
จนอดจะก้มไปดูดดึงเหมือนกำลังดึงเยลลี่ให้แยกออกจากกันไม่ได้
ขมเขี้ยวเล็กจงใจกัดยอดเชอรี่จนมันแดงช้ำพร้อมกับคราบน้ำลายที่หลงเหลือให้ผู้เป็นเจ้าของรู้สึกเหนอะหนะ
จนอยากจะทึ้งกลุ่มผมสีเขียวหม่นของอีกคนให้สาสมกับที่สร้างความหงุดหงิดกับเขาอยู่แบบนี้
อย่าให้ขยับตัวได้นะ...พ่อจะเล่นให้หนังหัวถลอกไปเลย
เจเอ็มปล่อยให้อีกคนทำตามอำเภอใจ
โดยที่เขาพยายามนับหนึ่งถึงสิบพร้อมกับปลายนิ้วที่เริ่มขยับได้บ้างเล็กน้อย
ความรู้ชาหนึบไปทั่วร่างเริ่มทุเลาลงเหลือไว้เพียงแต่ความร้อนที่อยากจะปลดปล่อยความอยากในกายที่ถูกจุดจนไม่สามารถดับมันได้อีกต่อไป
และพอทุกอย่างเริ่มกลับมาเป็นร่างกายของตัวเองแล้วเขาไม่รอช้าที่จะเป็นฝ่ายพลิกตัวขึ้นไปอยู่ด้านบนแทนร่างสมส่วนที่กำลังกลายเป็นฝ่ายถูกต้อน
“กล้าทำกับเราได้นะคิม วี”
เสียงทุ้มหวานเอ่ยกับคนใต้ร่างด้วยรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม
ก่อนที่ร่างกายจะกระตุกปลดปล่อยความอึดอัดที่ถูกฝ่ามือหนากดเอาไว้รดหน้าท้องแกร่งที่ยังคงสวมเสื้อเชิ้ตสีแดงเอาไว้จนกลายเป็นคราบดวงๆตามจุดที่น้ำเสียงขาวขุ่นพุ่งออกไป
“เอาคืนเมื่อคราวก่อนไง?”
“คิดแล้วเหรอที่จะทำแบบนี้กับเราน่ะ”
“ถ้าไม่คิดคงไม่พามาที่นี่หรอก”
“เห~
เหมือนเราเป็นชู้ที่ต้องแอบมาพลอดรักกันเลยนะ”
เจเอ็มจีบปากจีบคอเอ่ยคำพูดประชดประชันใส่อีกฝ่าย
ในขณะที่มือเรียวก็ปลดกระดุมกางเกงของคนตัวสูงไปด้วย
แก่นกายที่มีขนาดใหญ่กว่าของเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า
แม้ขนาดมือเดียวก็ยังกำไม่มิดถูกควักออกมาสูดอากาศด้านนอกพร้อมกับความร้อนระอุที่มือของเขาสัมผัสได้
พอเหลือบมองมันก็พบกับเส้นเลือดที่นูนตามด้านข้างแถมยังกระตุกคลายน้ำเหนียวหนืดออกมาให้รู้สึกหวาดเสียวจนต้องลอบกลืนน้ำลายตัวเองอย่างหวั่นๆ
ถ้ามันเข้ามาในตัวเขาทั้งหมด
มันจะไม่เจ็บยิ่งกว่าโดนมีดของพี่เจคบาดครั้งแรกอีกเหรอ
ถอยกลับตอนนี้ยังทันไหม??
“แค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอ?
คุณหนูเล็กแห่งตระกูลจอนที่ไม่เคยพ่ายแพ้ให้กับใคร
กลับกลัวเจ้าสิ่งนี้มันน่าสมเพชจังเลยนร้า~~”
“ใครกลัวของคุณไม่ทราบ!!! กะอีแค่ขนาดใหญ่กว่ามันงั้นๆสำหรับเราอยู่แล้ว!!”
พอโดนยั่วยุนิดหน่อย
ความกระหายในชัยชนะก็ครอบงำความคิดที่ชอบปั่นหัวคนอื่นของเจเอ็มจนกลายเป็นเด็กน้อยเอาแต่ใจในสายตาของเสือร้ายที่กำลังฉีกยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ
ยามที่เห็นโอเมก้าที่มีสถานะเป็นคู่แห่งโชคชะตาของเขากำลังจับแก่นกายอันใหญ่นั่นจ่อกับปากทางเข้าและเตรียมกลืนกินมันเข้าไปในตัวอย่างช้าๆ
ทว่าดวงตาคมกริบของวีกลับเบิกกว้างเมื่อนึกได้ว่าตัวเขายังไม่ได้เบิกทางให้อีกฝ่ายทำความคุ้นชินก่อนจะถูกของของเขาใส่เข้าไป
ปากที่พยายามส่งเสียงห้ามปรามคนตัวเล็กให้หยุดก็ไม่อาจห้ามได้ทันแล้ว
“ดะ...เดี๋ยวเจม...อย่าพึ่ง...ซี๊ดดดด”
“อื้อออออ”
เจเอ็มกัดปากตัวเองแน่นเมื่อสิ่งแรกที่ได้รับหลังจากที่นำแกนก่ายขนาดใหญ่นั่นเข้ามาในตัวคือความเจ็บปวดเหมือนร่างกำลังถูกดึงให้ขาดออกเป็นสองท่อน
หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงพร้อมกับดวงตาสีมรกตทอประกายอย่างน่าขนลุกยามที่สติอันเหลือน้อยนิดถูกสัญชาตญาณโอเมก้าในตัวครอบงำอย่างสมบูรณ์
รวมไปถึงกลิ่นประจำตัวที่ก่อนหน้านี้ยังอ่อนๆไม่ได้รุนแรงมากนัก
ทว่าตอนนี้มันกลับฟุ้งกระจายไปทั่วห้องมอมเมาอัลฟ่าใต้ร่างที่เปลี่ยนสีหน้ากลายเป็นความดุร้ายพร้อมกับเขี้ยวแหลมคมที่งอกยาวออกมา
เพราะคนที่กำลังมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยนั้นดันเป็นคิงส์อัลฟ่าที่มีสถานะเป็นคู่แห่งโชคชะตา
ไม่แปลกที่ฮีทระยะแรกจะกลายเป็นระยะที่สองและข้ามไปยังระยะที่สามสำหรับโอเมก้าที่พร้อมเรียกหาอัลฟ่ามาเติมเต็มความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด
เอวคอดคล้ายตัวเอสเริ่มร่อนขึ้นลงบนตัวของอัลฟ่าด้านล่างด้วยจังหวะรุนแรงตั้งแต่แรก
มือเรียวนุ่มทั้งสองทาบกับหน้าท้องแกร่งเป็นแรงผลักดันให้ช่วงล่างที่หลอมรวมเป็นหนึ่งสอดใส่เข้าไปในตัวได้สะดวกยิ่งขึ้น
ความเจ็บเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวยามที่ส่วนหัวของแก่นกายด้านในกำลังชนเข้ากับจุดกระสันจนคนทั้งสองที่กำลังถูกความใคร่และตัวตนด้านในครอบงำอดจะส่งเสียงครางแสดงถึงความสุขสมออกมาไม่ได้
กลิ่นประจำกายของทั้งสองเริ่มหลอมรวมไปหนึ่ง
เช่นเดียวกับดวงตาต่างสีสองคู่ที่กำลังจ้องมองสีหน้าสุขสมของอีกฝ่ายที่ยามเคลื่อนกายลงมาจุดเดียวกันมันสร้างความเสียวให้แก่กันและกันมากขนาดไหน
พรึบ!!
ร่างเพรียวที่เป็นฝ่ายร่อนเอวลงมากระแทกกับแก่นกายของอัลฟ่าใต้ร่าง
กลับถูกสับเปลี่ยนสถานะเป็นผู้อยู่ข้างใต้แทน เรียวขางามถูกยกควบเอวสอบ
แขนทั้งสองข้างคล้องคอของคนด้านบนเอาไว้แน่น
ก่อนปลายเล็บทั้งสิบจะลงมือจิกลงบนแผ่นหลังกว้างเป็นทางยาวพร้อมกับคราบเลือดและเศษเนื้อที่ติดมากับปลายเล็บจนคนที่ถูกข่วนอดจะซี๊ดปากอย่างพอใจกับการกระทำของคู่แห่งโชคชะตาของตัวเองไม่ได้
รุนแรง เร่าร้อน และดุดัน
ช่างเป็นรสนิยมที่เข้ากับคิงส์อัลฟ่าได้อย่างน่าประหลาดใจ
แตกต่างกับใครอีกคนที่ต้องอ่อนโยนเป็นเทพบุตรคอยทะนุถนอมร่างกายของอีกฝ่ายจนน่าหงุดหงิด
ชายที่ชื่อคิม
วีแท้จริงแล้วเขาไม่ใช่เทพบุตรอย่างที่ใครต่อใครเรียกขาน แต่เขาน่ะเป็นอสูรร้ายที่ชอบความรุนแรงต่างหากล่ะ
และคนที่สมน้ำสมเนื้อกับเขาก็ดันเป็นโอเมก้าจอมหยิ่งที่เอาแต่สร้างรอยแผลบนหลังของเขา
แถมยังลามไปยังฟันที่อ้าปากกัดลงบนไหล่เต็มแรงจนเลือดซิบนี่อีก
“อ่าาาา”
เสียงครางที่แสดงถึงความสุขกับการกระแทกแก่นกายเข้าออกด้วยจังหวะที่รุนแรงและดุร้ายดั่งเสือที่กำลังหิวโหย
เช่นเดียวกับคนใต้ร่างที่เอาแต่พันเกี่ยวตามร่างกายสมส่วนไม่ยอมหยุด
เหมือนกับงูที่เวลาเข้าสู่ฤดูผสมพันธุ์ก็ต้องพันเกี่ยวและรัดตัวกันเอาไว้แน่นเพื่อให้การผสมพันธุ์ไปเป็นได้อย่างราบรื่น
“อ๊ะ...อ๊าา...เร็วๆ!!!”
เพราะใกล้จะถึงจุดหมาย
เสียงทุ้มหวานเอาแต่ส่งเสียงครางมาตลอดก็ตะโกนสั่งคนด้านบนอย่างแหบแห้ง
ขาทั้งสองที่เกี่ยวเอวสอบเอาไว้กับเพิ่มแรงบีบรัดแน่นขึ้นพร้อมกับมือทั้งสองที่เอาแต่สร้างรอยแผลบนหลังกลับเปลี่ยนเป็นโอบกอดเอาไว้จนร่างทั้งสองแนบชิด
ก่อนที่เจเอ็มจะเป็นคนแรกที่ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนเลอะหน้าท้องทั้งสองฝ่าย
ก่อนที่จะนิ่วหน้าเมื่อความอุ่นร้อนที่ฉีดพุ่งเข้ามาในตัวจนมันรู้สึกหน่วงท้องน้อยเพราะปริมาณมันมากเกินกว่าจะรับไหว
แถมมีบางส่วนไหลย้อยออกมากองอยู่ด้านนอกอีกด้วย
ไม่ทันได้พักหายใจ
ความรู้สึกเสียวต้นคอก็เกิดขึ้นกับคุณหนูเล็กตระกูลจอน
ดวงตาเรียวเงยมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก็พบเจอกับเขี้ยวแหลมคมที่มันยาวจนน่ากลัว
ไหนจะดวงตาสีเพทายที่กำลังเรืองรองเต็มไปด้วยอำนาจข่มคนที่มีชนชั้นต่ำกว่าให้หมอบลงเป็นดั่งทาสผู้เชื่อฟังทุกอย่าง
“โอ๊ย!!”
เจเอ็มส่งเสียงร้องออกมาเมื่อมือหนากระชากใบหน้าของเขาขึ้นมาก่อนจะบังคับให้หันข้างเพื่อเห็นหลังคอขาวที่ไร้การตีจองจากอัลฟ่าคนอื่น
ไหนจะเส้นเลือดที่เต้นตุบตับล่อตาล่อใจนักล่าคนนี้จนถึงกับอดใจไม่ไหวอ้าปากกว้างและพุ่งเข้าไปยังหลังคอขาวเนียนนั่นทันที
กลับไปอ่านที่หน้าหลักต่ออีกนิดนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น