WIFE EP.12

WIFE EP.12

*ยังไม่ได้แก้คำผิด*

“ดะ..เดี๋ยว..อื้อ”

ปากเล็กเหมือนลูกเจี๊ยบถูกกลีบปากหยักของคนเจ้าเล่ห์ทาบทับปิดสนิทกลืนคำพูดทุกอย่างลงคอ เหลือเพียงแต่สัมผัสร้อนแรงกับเสียงน่าอายดังคลออยู่ข้างหู โพรงปากอิ่มถูกลิ้นร้อนของคนบนร่างบุกลุกเข้ามาตวัดเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กที่พยายามถอยหนีคนบุกลุกอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ไม่นานก็ต้องยอมจำนนให้คนที่ได้เปรียบทุกอย่างดึงดูดเล่นราวกับตุ๊กตาตัวน้อยให้อีกฝ่ายจับต้องแตะได้ทุกส่วน ก่อนจะเป็นฝ่ายจูบตอบกลับไปอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน

ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ทั้งสองเอาแต่บดจูบแลกลิ้นกันอยู่แบบนี้ไม่รู้จบ พอหมดอากาศในการหายใจก็ผละออกกอบโกยมันเข้าปอดก่อนจะถูกประกบและแลกเปลี่ยนความร้อนแรงอีกครั้งและอีกครั้ง

มือหนาที่วางแหมะอยู่บนความร้อนระอุตรงเป้ากางเกงเริ่มเคลื่อนไหวโดยจังหวะเนิบนาบ ใช้ปลายนิ้วสะกิดตรงปลายหัวแผ่วเบาเรียกเสียงครางหวานจากคนใต้ร่างได้อย่างง่ายดาย ส่วนน่ารักกำลังชูชันสู้มือของจองกุกอย่างไม่ยอมแพ้สร้างความเอ็นดูให้กับหมาป่าหนุ่มในคราบกระต่ายจนถึงกลับเปลี่ยนจากการสะกิดเป็นการกอบกุมส่วนน่ารักเอาไว้เต็มกำมือ

“อ่ะ..อื้อ..ไอเด็ก...เปรต”

อ่า…ขนาดมีอารมณ์ความต้องการสูงขนาดนี้แล้วพี่จีมินยังมีแรงมาด่าเขาเป็นคำได้อีก

นับถือในความแมนอันน้อยนิดของพี่เขาจริงๆ

“พี่ชอบมันใช่ไหม?”จองกุกเอ่ยถามเสียงหวาน โดยที่นิ้วมือทั้งห้าก็ชักรูดส่วนอ่อนไหวของพี่ตัวเล็กขึ้นลงอย่างช้าๆ

“มะ...ไม่..”

“ไม่จริงเหรอ~~”

“อะ..อึก..อื้ออ”จีมินกัดปากตัวเองแน่นจนได้กลิ่นคาวของเลือดในปาก จังหวะการชัดรูดเริ่มเปลี่ยนเร็วขึ้นจนลมหายใจของคนที่นอนถูกกระทำเริ่มสะดุดและหายใจไม่ทัน เสียงครางหวานที่ถูกปิดกั้นด้วยฟันเริ่มเปล่งออกมาให้ได้ยินดังขึ้นเรื่อยๆ

ถึงแม้พี่ตัวเล็กจะมีอารมณ์ร่วมไปกับการเล้าโลมของจองกุกในตอนนี้ แต่มันกลับไม่เป็นที่พอใจสำหรับเขามากนัก ยิ่งเห็นอีกคนพยายามกลั้นเสียงครางหวานๆโดยการทำร้ายร่างกายตัวเองมันยิ่งทำให้จองกุกรู้สึกหงุดหงิดกับการกระทำเด็กๆของอีกคน

ถ้ารู้สึกดีทำไมถึงต้องทำแบบนี้ด้วย?

มาดเยอะเหลือเกินนะพี่จีมิน

ใบหน้าหล่อใสที่ตอนนี้ขึงขังชวนให้หวั่นใจกลับเลื่อนต่ำลงไปหยุดตรงกางเกงนักศึกษาแสนหลุดลุ่ย มือหนาที่กอบกุมแก่นกายของคนตัวเล็กเอาไว้ถูกคลายลงก่อนจะสร้างความเสียวซ่านให้อีกคนใหม่ในรูปแบบที่คนแมนหน้าหวานอย่างจีมินคาดไม่ถึงว่าจะโดนอดีตกระต่ายโพนี่แสนเรียบร้อยทำแบบนั้นกับตนได้

“ยะ...หยุด...อื้ออออ!!!!”

ร่างกายเกร็งไปทุกสัดส่วนยามที่ส่วนอ่อนไหวของตนถูกความร้อนชื้นจากโพรงปากอุ่นของจองกุกครอบงำเอาไว้ทั้งลำ แก้มทั้งสองข้างพยายามทำให้ตอบลงเพื่อบีบรัดแก่นกายน่ารักเอาไว้เปรียบเสมือนว่าอีกคนกำลังสอดใส่อยู่ในช่องทางรักของหญิงสาวที่เคยทำมา ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลงที่เป็นฝ่ายโดนสอดใส่และกระแทกแทน

จองกุกพยายามทำทุกอย่างตามวิดีโอที่อาจารย์ของตนนำมาให้เก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์เอาไว้ให้มากที่สุดเท่าที่คนอย่างจองกุกจะทำมันได้ และนั่นก็เป็นจุดเปลี่ยนแปลงอีกขั้นหนึ่งที่เขาถูกเรื่องอย่างว่าชักจูงให้เกิดอาการหน้ามืดตามมัวจนถึงกลับนำมาใช้กับพี่จีมินจริงๆโดยไม่สามารถหยุดร่างกายของตัวเองได้อีกต่อไป

เหมือนกับสัญชาตญาณดิบในกายมันเป็นคนบงการแทนสามัญสำนึกของจอน จองกุกที่มีมาตลอด

“อะ...มะ...มาแล้ว!..อ๊ะๆๆ”

สุดท้ายแล้วความเสียวก็ชนะความอวดดีของปาร์ค จีมินจนได้ ปากอิ่มที่เต็มไปด้วยแผลและเลือดสีแดงอ้าปากส่งเสียงหวานไพเราะเสนาะหูลั่นห้อง มือป้อมอนุบาลทั้งสองข้างคว้าหมับที่ผมสีเข้มของคนเด็กกว่า ก่อนจะกดหัวทุยกระแทกเข้ากับแกนกายของตนจนจมูกสวยชนเข้ากับไรขนสีดำอ่อนๆสร้างความกระสันให้กับจีมินจนเสียงหวานที่ครางไม่เกรงใจใครกลับเพิ่มระดับมากขึ้นไปอีก เอวเล็กเด้งสวนกระแทกใส่โพรงปากของคนเด็กกว่าอย่างรุนแรงไร้ความเขินอายที่ยึดถือหมายมั่นมาตลอดอีกต่อไป

จองกุกขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะความเจ็บชาบริเวณปากของตัวเองที่ถูกคนตัวเล็กกระแทกสวนใส่เข้ามาไม่ยั้ง ครั้นจะทักท้วงให้ผ่อนแรงก็ไม่สามารถทำได้เพราะปากของเขาถูกแก่นกายอันเล็กพุ่งสวนจนปลายหัวทิ่มเข้ากับหลอดลมจนแทบจะสำลัก ไม่รวมถึงความเจ็บแสบบริเวณหนังศีรษะที่ถูกเล็บทั้งสิบจิกทึ้งอย่างสะเปะสะปะ กดกระชากอย่างไร้ทิศทางในการบังคับเล่นเอาจองกุกเจ็บจนน้ำตาเล็ดกันไปเลยทีเดียว

“อ๊ะๆ...อ๊าาาาา”จีมินสวนกายเข้าใส่ก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักจากถุงลูกบอลแฝดใส่ในปากของไอ้กระต่ายเจ้าเล่ห์หมดทุกหยาดหยด มือเล็กบังคับให้อีกคนที่พยายามถอนใบหน้าหนีกลืนกินน้ำรักที่ถูกพ่นออกมาลงในลำคอให้หมด ก่อนจะปล่อยให้เป็นอิสระพร้อมกับเสียงไอค่อกแค่กของกระต่ายติ๋มที่กำลังนั่งสำลักอย่างหมดสภาพ

“อ้าวๆไหนล่ะเด็กอวดดีเมื่อกี๊ มันหายหัวไปไหนแล้วหา”

เสียงทุ้มหวานเอ่ยเจ้ากระต่ายที่กลับมาเป็นกระต่ายโพนี่เหมือนเดิม ใบหน้าหล่อใสตื่นตระหนกอีกครั้งอย่างคนทำอะไรไม่ถูก ในเมื่อสิ่งที่พึ่งโดนไปนั้นถ้าไม่นับครั้งที่ตัวเองไม่ได้สติและจับอีกฝ่ายปล้ำทำเมีย นี่ก็นับเป็นครั้งแรกที่จองกุกได้ทำเรื่องอย่างว่ากับพี่จีมินในฐานะมีสติดีครบถ้วน

ละ...แล้วมันต้องทำยังไงต่อล่ะ?

ถ้าตามหนังที่ได้ดูแล้วมันต้องสอดใส่และกระแทกไม่ใช่เหรอ

ตะ...แต่ว่าตอนนี้ความกล้าเมื่อกี๊มันหายไปหมดแล้วน่ะสิ!!!

แถมยังรู้สึกปวดตึงตรงเป้ากางเกงตัวเองจนแทบจะขยับไปไหนไม่รอดอีกด้วย

“ปากเก่งเหลือเกินนะมึง ไหนล่ะไอ้คนที่บอกว่าจะปรับทัศคติกับกูทั้งคืน โดนแค่นี้ร่างหมาป่ามึงแตกกระเจิงออกไปเลยรึไง”ร่างบางที่นอนอ้าซ่าให้อีกคนปรนเปรอส่วนล่างเมื่อสักครู่ลุกขึ้นมายืนเท้าสะเอว ว๊ากใส่เจ้ากระต่ายในร่างโพนี่อย่างไม่คิดจะอายอีกต่อไป

ในเมื่อโดนมันท้าทายแบบนี้ คนที่ชอบเอาชนะอย่างปาร์ค จีมินคนนี้ไม่จำเป็นต้องสนห่าเหวอะไรแล้วโว้ย!!

อยากมากใช่ไหม เดี๋ยวจีมินคนนี้จะสอนเองว่าการปรับทัศนคติให้เห็นนรกที่แท้จริงมันเป็นยังไง!!!!

“คะ...คือว่า…”จองกุกถอยหลังหนีอีกคนอย่างลืมตัว ใบหน้าหล่อใสซีดเซียวเหมือนกระดาษยามที่อีกคนพยายามเดินเข้ามาหาคนในสภาพช่วงล่างยังมีไอ้นั่นเผยออกมาด้านนอก ปลายหัวที่ยังมีคราบน้ำสีขาวเปื้อนอยู่มันยิ่งทำให้กระต่ายหนุ่มรู้สึกจิตตกเข้าไปใหญ่

นะ...น่ากลัว!

พี่จีมินตอนนี้น่ากลัวไปแล้ว!!

ไม่น่าเลย...ไม่น่าทำตัวปากเก่งใช้ร่างหมาป่าที่พึ่งบรรลุเมื่อ 5 วันที่แล้วมาลงสนามจริงในวันนี้เลย

มันยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะสู้กับพี่จีมินในโหมดนี้ได้แม้แต่ปลายขี้เล็บ!!

นาทีนี้ต้องหนีเท่านั้น!!!

หมับ!!!

เฮือก!!

“จะหนีไปไหนไม่ทราบ”น้ำเสียงเย็นเอ่ยข้างหูก่อนจะใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดผลักร่างหนาๆของจองกุกนอนหงายหลังกระแทกกับพื้น พร้อมกับร่างบางรีบตามมาคร่อมนั่งทับหน้าท้องแกร่งของอีกฝ่ายทันที

“พะ...พี่จีมิน…”จองกุกพยายามส่งสายตาขอร้องอ้อนวอนให้พี่ตัวเล็กปล่อยเขาไป ก่อนที่ดวงตาใสแป๋วเหมือนกระต่ายจะเบิกโพลนขึ้นเมื่อรู้สึกได้ว่าช่วงล่างของตัวเองกำลังถูกฝ่ามือน้อยๆปลดซิปกางเกงควักเอาเจ้าโลกที่กำลังตื่นเต็มตาขึ้นมาจ่ออยู่ตรงปากทางเข้าด้านหลัง

อุณหภูมิอุ่นร้อนของปากทางที่ถูกหัวหยักกดขึ้นมาทักทายเพียงนิดเดียวก็ทำเอาจองกุกรู้สึกดีเป็นบ้าจนอยากจะปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาทุกหยาดหยด แต่ก็ต้องเปลี่ยนความรู้สึกดีเป็นเสียงครางต่ำยามที่แก่นกายของเขาถูกร่างเล็กกลืนกินเข้าไปด้านในทั้งแท่ง

“อือออ...จะ...เจ็บโว้ยยยยยย”

จีมินสบถลั่นเมื่อความรู้สึกเจ็บเหมือนร่างกายจะฉีกขาดออกจากกันยามที่ความใหญ่โตของไอ้กระต่ายติ๋มแช่ค้างเอาไว้ในตัวของเขา ขนาดที่มันใหญ่กว่าของเขาเกือบสิบเท่ามันยิ่งทำให้ร่างกายที่ห่างหายไปจากเหตุการณ์นรกแตกเมื่อวันนั้นได้กลับมาหาสิ่งที่เป็นตัวพรากความมาดแมนในวัย 23 ปีของเขาให้หายไปในพริบตา

นานนับนาทีที่ร่างบางเอาแต่แช่แก่นกายอันยักษ์ในไว้ในตัวไร้การขยับเขยื้อนใดๆทั้งสิ้น เพื่อให้ร่างกายด้านในของเขาปรับตับให้คุ้นชินกับความใหญ่โตที่สอดใส่เข้ามา ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวเมื่อกายบางเริ่มขยับขึ้นลงทีล่ะนิดด้วยจังหวะช้าๆก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นจังหวะหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ

ทางด้านจองกุกที่เป็นฝ่ายถูกกระทำได้แต่ส่งเสียงครางในลำคอเพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับ ดวงตาคู่นี้ก็เอาแต่จ้องมองรุ่นพี่ตัวเล็กขยับขึ้นลงบนตัวของเขาไม่กระพริบก่อนจะหลุบต่ำมองแก่นกายตัวเองหายเข้าไปในตัวของพี่จีมินยามที่อีกคนขยับ น้ำลายก้อนเหนียวถูกกลืนลงคออย่างยากลำบากยามที่สีหน้าของพี่จีมินกำลังแสดงออกมาให้จองกุกหน้าร้อนวูบคล้ายคนจะเป็นลม

อ่า...สีหน้าของพี่จีมินตอนนี้มันเซ็กซี่จนไม่อยากละสายตาไปไหนเลย

“ระ..อึก...รู้สึก..ดี..ไหม..อ๊ะ...ไอ้เด็ก...อื้อ..เวร”

จีมินแสยะยิ้มร้ายกาจให้คนใต้ร่าง โดยที่เขาก็ยังเร่งความเร็วขย่มกระแทกเข้ากับแก่นกายอันเขื่อนจนปลายหัวหยักบานกล่ำชนเข้ากับจุดกระสันอย่างเน้นๆ และยิ่งเป็นท่านี้ด้วยแล้วมันยิ่งดึงดันเข้าไปด้านในลึกกว่าเดิมจนจีมินแทบจะหมดแรงบนซบอกของคนเด็กกว่าเพราะความเสียวมันรุมทำร้ายร่างกายไปหมดทุกส่วน

มะ...ไม่ไหวมันรู้สึกดีเกินไป

เหมือนเมื่อวันนั้นไม่มีผิด

“อ๊าาา...ลึก...เอาให้ลึกกว่านี้เซ่!!!”จีมินคำรามลั่นพร้อมกับเพิ่มแรงขย่มลงบนตัวจองกุกเร็วและรุนแรงมากขึ้น จนคนใต้ร่างไถลไปกับพื้นเตียงทำเอาผ้าปูที่เคยเรียบตึงย่นยับไม่เป็นทรง

อารมณ์ที่พุ่งสูงสุดทำเอาสติของพ่อกระต่ายหนุ่มขาวโพลนเหลือไว้เพียงสัญชาตญาณที่กำลังลุกโหมไปทั่วร่าง มือหนาจิกกำผ้าปูที่นอนถูกเลื่อนไปคว้าหมับที่เอวคอดของคนตัวเล็ก ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดยกร่างน้อยๆขึ้นจนส่วนที่เชื่อมเข้าด้วยกันเกือบจะหลุดออกและกดร่างของคนที่คุมเกมมาเกือบครึ่งทางลงกับแก่นกายลำใหญ่จนร่างน้อยๆจุกเสียเต็มรัก

จองกุกผลักร่างบางให้ล้มลงบนนอนกับเตียง ก่อนจะเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมซอยจังหวะเข้าออกในตัวของร่างบางต่อจากที่คั่งค้างเอาไว้เมื่อกี๊ เสียงหวานครางลั่นห้องยามที่ปลายหัวกระแทกกระทั้นเข้ากับจุดกระสันหนักหน่วงยิ่งกว่าตอนที่เขาขย่มลงบนตัวของจองกุกเสียอีก ส่วนอ่อนไหวที่บวมเต่งอัดแน่นไปด้วยอารมณ์ความต้องการ ถูไถไปกับสาปเสื้อของนักศึกษาของจองกุกเหมือนกับเป็นการช่วยปลดปล่อยอีกทาง

“จี...มิน...อ่า”

“อ๊ะๆ...อ๊า...ซี๊ดดด...เร็วๆ!!”เล็บทั้งสิบกำเสื้อนักศึกษาของคนบนร่างแน่นจนเกือบจะกระชากขาด ประโยคคำสั่งสะอื้นไปด้วยเสียงครางเอาแต่เอ่ยปากสั่งให้คนเด็กกว่ากระแทกเข้ามาให้รุนแรงกว่านี้

ร่างกายที่เป็นผ่ายขยับตามจังหวะร้อนแรงแทนกำลังต้องการความเสียวจนปากทางช่องทางรักบวมเต่งเริ่มเขียวช้ำในไม่ช้า แต่มันก็ไม่สามารถหยุดความต้องการของปาร์ค จีมินในตอนนี้ได้ ยิ่งจองกุกกระเสือกกระสนกายเข้ามาในตัวรุนแรงมากเท่าไหร่ เขายิ่งอยากให้อีกฝ่ายเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นกว่านี้ มากกว่าคืนนั้นที่โหมกระหน่ำเข้ามายิ่งกว่าพายุอันบ้าคลั่ง

“จะ...จีมิน...มันจะ...ซี๊ดดดด”จองกุกครางเสียงกระเส่า ก่อนจะเร่งความเร็วเมื่อเริ่มเข้าใกล้จุดหมายปลายทางในอีกไม่ช้า

กลีบปากอิ่มถูกครอบครองโดยคนเด็กกว่า กวาดชิมความหวานอย่างตะกละตะกลามจนจีมินแทบจะไล่จูบตามอีกคนไม่ทัน เสียงหวานครางอื้ออึงอยู่ในลำคอก่อนจะเบิกตากว้างแอ่นตัวกระตุกเกร็ง เมื่อแก่นกายของตนปลดปล่อยความใคร่รอบสองเปื้อนเสื้อนักศึกษาของจองกุกเป็นทาง เช่นเดียวกับเจ้ากระต่ายหนุ่มที่กระแทกแก่นกายเข้าออกร่างเล็กอีกสองสามครั้งพร้อมกับกระตุกปลดปล่อยน้ำรักเต็มช่องทางด้านหลังจนรู้สึกอึดอัดไปหมด

____________________________________________________

กลับไปอ่านตอนหลักด้วยนะ♥♥